Er kwam een vertaling vanuit het Italiaans van het koorwerk 'Geruzalem' van Giuseppe Verdi (via een hulpvaardige collega) aan mij geleverd. Door de onduidelijke situering in de opera werd deze tekst ook heel duister. Aanvankelijk werd door mij verondersteld dat het hemels Jeruzalem werd bezongen. Echter, het koor bezingt het optrekken der pelgrims en kruisridders ten tijde van de eerste kruistocht (ca. 1095 A.D.). Harry Reimert hielp ons uit de nood en zo kwam de volgende tekst tot stand. [Joop]

Hier volgt een korte inhoud van de opera 'I Lombardi alla prima crocciata' (=de Lombarden op de eerste kruistocht).

Milaan:
Twee broers Arvino en Pagano zijn smoorverliefd op Viclinda, die tenslotte met Arvino trouwt. Zij krijgen een dochter, Giselda. Vele jaren later wordt Arvino de aanvoerder van de Lombardische kruisvaarders. Pagano haat zijn broer nog steeds, omdat Arvino Viclinda als vrouw gekregen heeft.
Daarom beraamt hij een moordaanslag op Arvino, nog voordat deze op weg naar Jeruzalem gaat. De aanslag mislukt, maar per abuis wordt wel Folco, de vader van Arvino en Pagano, gedood. Pagano wordt voor eeuwig uit Milaan verbannen en leeft daarna als kluizenaar in de buurt van Antiochië.

Antiochië:
Giselda, Arvino's dochter, is in de handen gevallen van Acciano. Acciano is de heerser van Antiochië en een wrede tiran. Giselda leeft nu in diens harem. Daar wordt Oronte, de zoon van de tiran, verliefd op haar en de gevoelens zijn wederzijds.
De Lombarden onder leiding van Arvino komen op weg naar Jeruzalem ook naar Antiochië en veroveren de stad. Ze worden daarbij geholpen door een kluizenaar. Dit is Arvino's broer Pagano, maar hij wordt niet herkend. Bij de inname van de stad wordt Oronte door het zwaard van Arvino zwaar gewond. Giselda denkt dat haar vader Oronte gedood heeft. Daarom wil ze niets meer met hem te maken hebben. Zij vlucht richting Jeruzalem.

Jeruzalem:
Door het dal van Josafat, langs de Olijfberg en Golgota trekt een processie van kruisridders en pelgrims op naar Jeruzalem. Ze zingen het beroemde koor: 'Geruzalem!... Geruzalem!..':

Pelgrims:
Jeruzalem!... Jeruzalem!...
de grote, de beloofde stad!
O, bloed, zo wel vergoten...
Gods guirlandes liggen klaar!

Vrouwen:
Ach, op deze plaatsen
die wij mogen zien
en onze tranen mogen storten
ach, moge onze zielen
in het laatste noodlottige uur
naar Gods (barmhartige) boezem opstijgen.

Mannen:
Daar, tussen die rotsachtige hoogten
bonden de booswichten het Lam der genade,
hier vielen de bloeddorstige wolven op de grond,
toen hij antwoordde: 'dat ben ik!' (Gethsemane)
Op die heuvel daar weende de Nazarener
over de noodlottige stad,
en daar is de berg, waar de ellendige mensheid
het heil ontving. (Calvarieberg)

Allen:
Ach, op deze plaatsen
die wij mogen zien
en onze tranen mogen storten
ach, moge onze zielen
in het laatste noodlottige uur
naar Gods (barmhartige) boezem opstijgen.

Oh bergen, oh vlakten,
oh dalen, voor eeuwig geheiligd
in de gedachten van de mensen.
Zie, de Levende God komt,
de Verschrikkelijke in oorlog!

Jeruzalem!... Jeruzalem!...

Tenslotte:
In een grot ergens in de buurt van de Jordaan vindt Giselda haar Oronte terug. Hij is zwaar gewond en sterft in de armen van Giselda, nadat de kluizenaar (Pagano) hem, de moslim, gedoopt heeft. Giselda gaat naar het kamp van de Lombarden en verzoent zich met haar vader.
In de strijd om Jeruzalem sterft ook de kluizenaar (Pagano). Maar nog voor zijn dood maakt hij zich aan Arvino en Giselda bekend, die hem zijn vadermoord vergeven, zodat hij in vrede kan sterven. Alvorens hij zijn ogen voorgoed sluit wordt hem nog een blik gegund op het prachtig versierde Jeruzalem, dat door de kruisvaarders is ingenomen.