muziek: Franz Schubert

O, wat prachtig is uw wereld, vader, wanneer de gouden glans (van het avondlicht) haar omgeeft, wanneer u uw gouden glans over de wereld uitstort en daarmee al het stoffelijke doet insluimeren, wanneer de rode stralen vanuit de wolken door het raam mijn stille kamer binnenvallen. Hoe zou ik kunnen klagen? Hoe zou ik bang kunnen zijn? Hoe zou ik aan u en mijzelf kunnen twijfelen? Nee, ik wil hier (op aarde) uw hemel al in mijn hart dragen en dit hart drinkt nog gulzig van uw gloeiend licht, voordat het sterft.