Orpheus,weet wat u zingt! Het is zeker waar,dat als een zanger weet wat, of waarover, hij zingt, dit zijn lied des te 'schoner' zal doen klinken. Er bestaat toch iets mysterieus, een geheimzinnige relatie, tussen de betekenis van woorden, en de klanken, die we daarbij horen. Daarbij gaat dan ook juist het gevoel, dat deze twee zaken geven, zeker meespreken..

Dit klinkt wat theoretisch, maar bij Orpheus klinkt het allemaal wat overtuigender, als men weet waarover het gaat. Zo verscheen in de vorige nieuwsbrief niet ten onrechte opnieuw een vertaling van 'Oh, Danny Boy', dat nu eenmaal sinds het overlijden van Aad Koopman, een bijzonder en gevoelig plekje in de koormappen van de zangers heeft ingenomen.

En als Orpheus Russische gezangen ten gehore brengt, helpt het absoluut zeker in de uitvoering te weten, welke diepe, geheimvolle betekenis achter deze, vaak eeuwenoude gezangen steekt. Of als men weet, dat 'La Vergine dell' angeli' , een favoriete keus voor vele Orpheusleden, een Mariahymne is, een gebed om onder de mantel van de Maagd der engelen bescherming te vinden, dan komt toch, althans bij mij, in dit prachtige lied voor mannenstemmen, een hart vol gevoel naar boven.

In het nieuwe, pas gekozen 'Caro mio ben', Italiaans voor 'Oh mijn liefste', komt veel van het zojuist gezegde aan de orde. Het is al een smartlap genoemd uit een opera, maar dat is wat te kort door de muzikale bocht! Jammer genoeg ben ik niet op de hoogte van de spel-scene in deze opera van Giuseppe Giordani, maar het koorwerk, denk ik, lijkt een tweeregelige strofe uit een langere aria te herhalen:

	Caro mio ben:			Oh mijn liefste,
	credi mi almen:			geloof mij tenminste,
	senza di te:			zonder jou,
	languisce'il cor			verkommert mijn hart.
	En de tweede regel, die nog wat mysterieuzer klinkt:
	Il tuo fidel:			Jouw trouwe zuchten,
	sospira ognor:			stopt elk uur (moment)
	crudel tanto rigor:			(wat een) wrede inspanning!

Het is te hopen, dat Orpheus, na het lezen van deze 'smartelijke' vertaling, het inzingen van dit mooie koorstukje, niet als te wreed zal ervaren, want: Weten wat je zingt, doet het beter klinken!

Caro mio ben credimi almen. Senza di te languisce il cor. Mijn geliefde geloof me toch. Zonder jou smacht (kwijnt) mijn hart. Il tuo fedel sospira: O Signor, cessa crudel tanto rigor. Jou getrouwe verzucht: O Heer, laat zoveel hardheid ophouden.

Wij zingen hier dus zang-italiaans, d.w.z. wat dichterlijk. In de juiste schrijftaal zou het moeten zijn:

Caro mio bene
credimi almeno
Senza di te
languisce il cuore

Il tuo fedele
sospira: O Signore
cessa tanto crudele ricore.

Ik heb de verschillen in tekst onderstreept.

Dit werk spreekt toch wel aan bij Orpheus, want dit is al het tweede artikel (zie: Nieuwsbrief 2003-07) over dit werk [ red.].