muziek: Friedrich Glück / tekst: Joseph von Eichendorff

In een koel dal daar draait het rad van een watermolen. Mijn liefste die daar heeft gewoond is verdwenen.

Ze heeft mij trouw beloofd en gaf me daarbij een ring. Maar ze is me ontrouw geworden. Het ringetje brak in stukken.

Als ik het molenrad hoor draaien, dan weet ik niet wat ik wil. Ik zou het liefst willen sterven. Dan zou het ineens stil zijn.

Joseph von Eichendorff (1788-1857) is een dichter uit de Duitse romantiek. Afkomstig uit Silezië leefde hij in 1807 als student in Heidelberg. Daar werd hij smoorverliefd op Kätchen Förster, een meisje uit Rohrbach bij Heidelberg. De beek, waarnaar het dorp genoemd is, stroomt daar door een nauw en diep ravijn, dat koel en donker is. In dit ravijn/dal bevinden zich meerdere watermolens. Eén daarvan is van Kätchens vader. Kätchens vader echter gaat failliet en vertrekt met zijn gezin. Joseph is radeloos, maar hij moet het verlies van zijn grote jeugdliefde accepteren. Enige tijd later vertrekt hij naar Parijs om daar zij studie voort te zetten.