Yellow bird, a Caribean song. Al een paar maanden zingt Orpheus een lied, heel melodieus, over een gele vogel in een bananenboom. Niet zo’n dichterlijk gegeven voor een indrukwekkend of meesterlijk zangstuk. Maar de situatie, zo stellen we het ons voor, een subtropisch eiland, zacht wuivende palmbomen, zwoele passaatwinden, geeft het lied toch een heel passend jasje.

Maar het gaat natuurlijk niet enkel over een vogeltje in een bananenboom, er zit meer achter. Wat gebeurt er, en waarover zingt het lied? De situatie is duidelijk: een wandelaar passeert een bananenboom en ontdekt daar bovenin een geel gekleurde vogel. Dat trekt zijn aandacht en hij begint een gesprek, dat, in vrije vertaling, zo ongeveer als volgt verloopt:

"Zo, geeltje, daarboven, zit je zo alleen?
en is je vrouwtje (ladyfriend!) er vandoor?
Oh, maar dat is erg, en ik voel met je mee!
Oh, maar wacht even,
Jij kunt toch wegvliegen?
Jij bent beter af dan ik.
Ik heb ook een mooi vrouwtje.
die is niet (meer) bij me nou.
Ze zijn allemaal hetzelfde, die mooie vrouwtjes,
Je bouwt een nestje voor ze, en... weg zijn ze!"

De wandelaar voelt, dat zij beiden in hetzelfde schuitje zitten, en het verdriet delen, omdat hun ladyfriends er vandoor zijn. Maar hij geeft van beneden de kleine gele vlieger een klinkend advies:

"Jij kunt maar beter op de vlucht, want
de bananenplukkers komen eraan,
in je zwart en gele verenpak, zie je er
ook als een banaan uit.
en op een dag plukken ze je zo mee!
Oh, was ik ook maar een vogeltje,
dan zou ik er met je vandoor gaan.
Maar ik ben geen geel vogeltje.
En daar zitten we dan, (er is) niets meer aan te doen".

Bij nader inzien zit er dus veel meer achter, liefdesverdriet van de bovenste tak!