De zon verdwijnt in de zee, de maan met haar koele licht is ontwaakt/opgekomen. De goudkleurige adelaar (de zon) doet zijn plaats over aan de matglanzende zilveren zwaan van de nacht (de maan). Stil kabbelend glinstert de branding aan de boot. De wind beroert zachtjes de snaren. De liefde hijst haar zeil, verlangen stuurt het schip veilig voort.

Liefje, zachtjes wiegt/schommelt de lichte boot met jouw zoete last. Als een oesterschelp drijft hij voort, die in zijn binnenste een kleinood in de vorm van een parel bewaart. Ach was mijn arm maar die vertrouwde schelp om je heen gesloten voor altijd. De zee speelt met mijn roer, liefje, mijn arm is klaar om je te omhelzen.

Rust nu stilletjes aan mijn hart, voel je veilig op de wankele golven. De golvende, bruisende natuur (de bruisende zee) wil een slaaplied voor je zingen. De wind kust de koppen van de golven. Mijn lief, bied mij ook zo je wang aan en droom dat ik jouw bootje zachtjes door het hele leven stuur.