De tekst stamt van de Duitse landschapsdichter Friedrich von Mathisson (1761-1831). Hij was een zeer geziene reisleider voor vorstelijke families. Hij was een tijdgenoot van Goethe en Schiller en een voorloper van de romantiek. Zijn gedicht "Tibur" werd getoonzet door Alphons Diepenbrock (1862-1921). Deze componeerde vooral vocale muziek (o.a. veel rooms-katholieke kerkmuziek). Zijn stijl werd sterk beïnvloed door de Duitse romantiek, met name door Wagner.

Allereerst een verklaring van enkele namen uit het lied.

Tibur
Ongeveer 20 km ten oosten van Rome ligt de stad Tivoli; deze stad heette in de romeinse oudheid Tibur; hier lieten de rijke Romeinen (o.a. keizer Hadrianus) prachtige landhuizen bouwen.
Elysium
In de oudheid het paradijs, waar de uitverkorenen van de goden (dichters, helden, denkers) levend werden opgenomen en waar ze niet konden sterven; het was een lieflijk eiland ergens aan de grenzen van de (platte) aarde.
Hesperiden
Dit zijn nimfen die in de godentuin de levensboom met zijn gouden appels verzorgen; deze appels schenken eeuwige jeugd, eeuwige schoonheid en eeuwig leven, maar niemand mag die appels eten (vgl. de levensboom met de verboden appels uit de bijbel).
Zephyr
Koele, milde westenwind

Net zoals het in Elysium altijd lente is, zo is het ook altijd (zelfs in de winter) lente in de tuin van de Hesperiden; prachtig glanzen hun appels tussen het groen van de struiken; de bloemen wiegen op een milde bries vanuit het westen.

De boomkruinen fluisteren nu eens huiveringwekkend en dan weer melodieus als klinkend zilver. De jaren vliegen voorbij. Morgen schaduw en as (d.w.z. morgen is er misschien een en al narigheid). Versier daarom vandaag de (wijn)beker met mirtekransen (een romeins gebruik bij feesten).

Het motto van dit lied is dus: "Pluk de dag / Carpe diem / geniet van het leven; morgen kan alles voorbij zijn!"