Enkele weken terug was er weer een aanmeldformulier voor een stratenmarkt in de Vroonermeer, wederom op hetzelfde moment als in enkele andere straten in onze wijk. Wegens de tegenvallende omzet van vorig jaar twijfelde ik of ik weer de tijd moest investeren. Het bleek vorig jaar dat door toename van het aantal straten op evenementsdag een duidelijke verdunning van het koperspubliek optrad. De Herman Heijermansstraat licht wat achterin de wijk en het meeste koperspubliek begint vooraan in de wijk en loopt dan eerst de voor hen bekende straten af. Veel klanten haken af voordat onze straat bereikt werd. Tevens bleek dat vóór het einde van de markt veel collega-verkopers wegens het afnemend publiek begonnen op te ruimen. Het was alsof men een kerkklok geluid had, je zag het restant van de kopers, wegens vermeend einde van de markt, letterlijk rechtsomkeer maken. anderhalf uur voor sluittijd.

Maar ja, ik zat nog met veel voorraad. Uiteindelijk had ik mij opgegeven. Ik had nog vergeten om op de repetie melding hiervan te maken. Zaterdag werd ik nog behoorlijk nerveus toen mijn telefoon aangaf dat er ook nog sprake was van regenverwachting. Dat viel achteraf mee. De hele dag droog en tijdens markturen behoorlijk zonnig. Al waren er wel plotselinge windvlagen. Een foutief geparkeerde auto zorgde nog wel voor te weinig ruimte op mijn vaste stek. Al met al een leuke opzet gemaakt. Met twee tafels verkoopbaar materiaal (iets minder dan de helft van mijn voorraad) en een gezellig zitje voor de bekende koffie met eigen baksel. Onze banner goed in zicht zodat men weet voor welk goed doel de opbrengst zou zijn. Daarnaast nog de 16 redenen om lid te worden van ons koor. Ik zat er klaar voor.

Dit jaar werd er weer een kostprijs ter dekking van de vergunning in rekening gebracht van € 1. Hoewel de totaalverkoop tegenviel € 35,05 (en dus de opbrengst voor Orpheus € 34,05 was), bereikte ik wel een hogere inzet per verkocht item. Onder vraag wat iets kostte gaf ik steevast ten antwoord: "Feitelijk heb ik geen verkoopprijs, behalve voor het naaimeubel. Ziet u, ik sta hier voor een goed doel, ziedaar mannenkoor Orpheus. Als u een gift geeft aan hen, dan mag u het voorwerp van uw keuze meenemen." Dit jaar voegde ik er wel aan toe: "Natuurlijk wel een gift en geen fooitje." Iedereen gaf daarna zo te zien een hogere prijs dan zij oorspronkelijk in gedachte hadden. Enkele opvallende verkopen:

• een niet zo goed meer uitziende geëmailleerde broodtrommel
• een lippenstift-doosje (ik wist niet eens wat het was)
• vier opscheplepels voor € 5, die mevrouw werd plotseling heel gul. En zij kocht dit voor een kinderdagverblijf van eigen geld omdat die ook te weinig fondsen hebben
• een dubbel LP voorgaande jaren nog wel CD's verkocht maar al heel lang geen platen meer
• een heel oud en niet goed meer uiziende camping-koffiezetmachine (die zie ik al bijna 10 jaar door mijn handen gaan en ik wilde hem al afdanken)

Een gesprek ontvouwde bijna automatisch over koren en de gevolgen van Corona. Misschien dat dat ook nog heeft bijgedragen aan de vrijgevigheid. Aan de koffietafel ook enkele leuke gesprekken gehad over onze vereniging en de moeilijkheden rond aanwerven van nieuwe leden. Één man vroeg zelfs om contactgegevens. Kijk eens onverwacht extra voordeel. Kwart over een liep opeens het aantal kopers sterk terug (1 uur en 3 kwartier voor sluittijd). Één van mijn buren begon op te ruimen. Even over tweeën kwam het bijna tot stilstand, nog maar een  handvol langslopende mensen die ook bijna niet meer naar de waar omkeek. Op dat moment besloot ik dat het genoeg was. Langzaam begon ik breekbare spullen in te pakken en in de dozen terug te doen. Even na vieren was ik ook al klaar met de afwas en kon ik onder de douche. Weer een leuke Orpheus-dag. Hoe dit volgend jaar moet, weet ik nog niet.