|
 Op maandag 08-04-2024 was de afscheidsrepetitie van Zana Naidianova, 11 jaar dirigent bij Orpheus. Gepland was een repetitie van ca. 5 kwartier, een toespraak en een toast op de nieuwe uitdagingen voor Zana. Natuurlijk hadden we voor enkele verrassingen gezorgd, zoals een bos bloemen en, als afscheidslied, een Nederlandse tekst op een lied uit ons repertoir. En we hadden oud-leden uitgenodigd die Zana actief hebben meegemaakt. Voor het programma mocht Zana een selectie maken uit de laatste verzoek-nummer-lijst, waarbij wij alleen de laatste drie nummers (in volgorde) zouden zijn: Ständchen, Sentimental journey en Das hat Music getan.
 Het bleek anders te worden. Zana dirigeerde met veel energie een enorme selectie uit genoemde lijst. De sfeer was enorm goed. Ik durf te zeggen dat niet alles vlekkeloos ging en ook dat de mannen vol concentratie uitermate goed de directie volgden. Alsof we wilden tonen hoeveel wij eigenlijk van Zana geleerd hebben. Eerst een aantal a capella nummers, sommige met Zana achter de vleugel. Bij het, voor Orpheus zeer bekende, Die Nacht van Schubert zingen wij iets over Blumen. Dat was een mooi moment.
 Een mooi moment om Zana in de bloemen te zetten. Orpheus heeft al zeker sinds de jaren 80 uit de vorige eeuw (zelfs voordat ik lid werd en toeschouwer in Het Gulden Vlies was) de faam om flink uit te pakken bij het geven van een bos. En zelfs de dirigenten, pianisten en solisten die dat vaker mee hebben gemaakt kijken dan toch altijd weer verrast. Ik vind dat altijd enorm leuk om te zien. Het is altijd een moment van waardering.
Dus halverwege dit concert gingen we over tot de stukken met begeleiding. En het ging maar door. Minstens 8 muziekstukken hadden we ondertussen al zeker 5 weken niet meer gezongen. Toch bleef de kwaliteit en concentratie van de zangers zeer hoog. Bij het op drie na laatste nummer Edelweiss zong Zana de solo van Maria von Trapp. Het op twee na laatste nummer was door bestuur uitgezocht om nog solozang van Zana te horen en Ständchen van Schubert was weer heerlijk. Het op een na laatste nummer was (ook met opzet) Sentimental journey. Hier was door Berry een toepasselijke afscheidstekst voor Zana gemaakt. Zana wist dit niet en begon steeds meer verrast te kijken. Zij ontving een exemplaar van deze tekst als herinnering.
 Natuurlijk eindigden wij met Das hat Music getan. En dan een samenvatting geven van Zana's verdiensten. Dat zijn er zo veel. Wij hebben een heus getuigschrift geschreven ter ontbinding van de overeenkomst. En daarin is het mooi samengevat dus dat heb ik voorgelezen. Daarna een toast op de nieuwe uitdagingen in Zana's leven en wat napraten met de hele groep. Een waardig afscheid, weemoedig en met vreugde. Vreugde over de zang, geen vreugde omdat Zana weggaat, maar omdat wij 11 jaar in fantastische samenwerking van haar bijdragen aan ons koor mochten genieten.
|
Nieuws, nieuwtjes en mededelingen
