Op 14 augustus 2025 is Martin van Hamersveld overleden. Martin was 1e tenor bij Orpheus sinds 3 mei 1982, dat maakt hem ruim 43 jaar lid van ons koor. En niet zo maar een lid, bijna nooit afwezig behoudens enkele operaties en 1x wegens voetbal. Altijd enthousiast aanwezig ook. Met de nodige kwinkslagen en lachsalvo's. En ook met een duidelijk hoorbare stem. Zijn instudeertempo lag ook altijd hoog.

Ook altijd enthousiast bij alle Orpheusactiviteiten en uitjes. Vorige week nog met hem dat moment aangehaald, waarin Martin in de Russische kapel op de Matildenhöhe in Darmstadt, zo maar uit zijn hoofd de 1e tenorpartij van 'Izje Cheruvimi' inzette. Waarop de bewaker bij de deur naar binnen kwam rennen om in gebroken Duits/Russisch en met handgebaren te verkondigen dat er niet zo maar in de kapel gezongen mocht worden. Totdat Martin zijn zangmap uit zijn tas haalde en hem het Cyrillisch liet lezen van wat hij zong. Enfin er kwamen meer zangers van buiten naar binnen en toen werd er uit het hoofd een heel nette vierstemmige versie voor deze bewaker uitgevoerd.

En toen Orpheus een keer gevraagd werd om bij de Operettevereniging van Heerhugowaard een delegatie mannen beschikbaar te stellen voor het zingen van een heus soldatenkoor, waren er niet alleen 17 aanmeldingen uit het koor. Nee, Martin vond dit meedoen zo leuk dat hij zich voor een aantal jaren als solist aanmeldde bij die vereniging. Ook bij Orpheus heeft hij een flink aantal soli's op de bühne gebracht tijdens zijn lidmaatschap.

Natuurlijk was Martin het ook wel eens ergens niet mee eens. En ook dat werd dan in enthousiaste en duidelijke bewoording met ons gedeeld. Het geluk daarbij was dat Martin dan achteraf het koorbelang voor liet gaan op zijn persoonlijke mening. Een voorbeeld hiervan was zijn initiële aversie tegen het zingen in kerken en het Slavisch byzantijnse aandeel in ons repertoire. Naast bovengenoemde impromptu uitvoering in Darmstadt heeft Martin ook Slavisch byzantijnse werk voor zijn afscheid aangevraagd. Een goed voorbeeld van Martin's flexibele houding bij diverse veranderingen.

Voor zijn altijd enthousiaste aanwezigheid en zangkwaliteit werd Martin een duidelijk boegbeeld bij ons koor. En zal zijn afwezigheid duidelijk gevoeld worden. Das hat Musik getan.